Onlangs nam Jos Vervuurt afscheid als griffier van de gemeente Roermond. Daarom zetten we het interview met hem, van een paar jaar geleden weer in de schijnwerpers.
Het eerste wat Jos Vervuurt doet als we elkaar – op zijn 60e verjaardag nota bene – ontmoeten, is een rondleiding geven. Met onverholen trots wijst hij op de monumentale gevels van het stadhuis aan de Markt in Roermond. Aan de achterkant is nieuwbouw aangezet tegen de oude panden. Hij troont me mee de passages en gangetjes van het complex in. Langs de statige collegekamer via de klassieke trouwzaal lopen we naar de kleine maar imposante raadzaal. Zevenendertig verblindend witte designfauteuils staan neus aan neus met de zes tronen van het college. Een spreekgestoelte past nog net in een hoekje tussen de griffietafel en het raam.
Wie Jan Dirk Pruim googelt, komt een respectabel aantal vermeldingen tegen. Bovenaan staat zijn eigen blog ‘Pruimpraat’, met lezenswaardige essays over het griffiersvak, democratie en het raadswerk. Maar Pruim’s naam verschijnt ook in heel wat interviews, berichten en publicaties. Hij is een opvallend zichtbare griffier. Sterallures heeft hij niet, in tegendeel. Pruim is bescheiden en heeft er geen problemen mee om zijn eigen falen te benoemen. Bovenal is hij een voorvechter van de vertegenwoordigende democratie. Ook al was de dualisering in 2002 wat hem betreft niet nodig, hij zet zich met hart en ziel in om de raad ‘in positie’ te krijgen. En daar is hij nog niet klaar mee.